Kur'an ve Şehir Yazıları

Bakara 2/102 ayetinde geçen  Harut  ve  Marut  adında iki meleğin anlatıldığı kısım, müfessirleri çok meşgul eden, ayeti yorumlarken bin dereden su getirdikleri bir mesele olarak, modern döneme kadar bir türlü mutabakat sağlanamamıştır. Ayette şöyle denilmektedir: ·        “Süleyman'ın hükümdarlığı hakkında onlar, şeytanların uydurdukları sözlere uydular (Süleyman'ın, büyü yaparak saltanatını kazandığını söyleyen şeytan ruhlu insanlara uyup, Süleyman'ın büyücü olduğuna inandılar). Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre gitmemişti. Fakat o şeytanlar küfre gittiler: İnsanlara büyü ve Babil'de Harut ve Marut adlı melekler(den ilham alan iki kişiy)e indirileni öğretiyorlar . ( وَمَٓا اُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَۜ  ) Halbuki onlar: "Biz bir fitneyiz (sizin için bir sınavız), sakın, küfre gitme(yin)!" demedikçe kimseye bir şey öğretmiyorlardı. Fakat bunlar, onlardan, erkekle karısı...

 Kur'an ve İranlılar ilişkisini doğru takip etmenin yollarından biri de Hz. Peygamberin yaşamında ve sözlerinde İrani ve Zerdüşti izleri takip etmektir. Hz. Peygamber’in bazı hadislerde İranlı Zerdüştilere atıfta bulunduğu görülmektedir. Bu tür hadislerin her ne kadar Peygamber sonrası dönemin ürünleri olduğu yönünde genel bir algı bulunsa da en azından Hicaz coğrafyasında Mecusilerin varlığını göstermesi bakımından dikkat çekicidir. Mesela en bilinenlerden birinde “çocuğun İslam fıtratı üzerine doğması” ile ilgili Mecusilere atıf yapılmakta ve “Her çocuk İslam (fıtratı) üzere doğar, sonra ebeveyni onu Hristiyan, Yahudi ya da Mecusi ( يمجسانه ) yapar” denilmektedir. (Buhari, “Cenaiz”, 79; İbn Hibban,  Sünen , 5/41). Bir başka hadiste “Kaderiler bu ümmetin Mecusileridir” ( اَلْقَدَرِيَّةُ مَجُوسُ هَذِهِ الْأمُةِ ) (İbn Mace, “Sünnet”, 16; Nisaburi,  Müstedrek , 1/159) ya da “her ümmetin Mecusileri vardır, Bu ümmetin Mecusileri de ‘kader yoktur’ diyenlerdir.” ( لكل امة ...